وظیفه مردم در حمایت از تولید ملی چیست؟
دکتر مهدوی: مردم در زمینه تقاضا و عرضه وظیفه دارند. برای اینکه فرمایش مقام معظم عملی شود، باید مردم کالای ایرانی تقاضا کنند. حتی الامکان وقتی کیفیت کالا مناسب است، عرق ملی داشته باشند. من از تجربه های خودم می گویم. بخشی از تحصیلات من در ژاپن بوده. مردم ژاپن بسیار جدی، محصول ژاپنی را ترجیح می دهند. هرچند کیفیتش پایین تر و قیمتش بالاتر باشد. مثلاً گیلاس ژاپنی را به گیلاس امریکایی ترجیح می دهند. قارچ ژاپنی ده برابر قیمت چینی است، ولی مردم قارچ ژاپنی می خرند. البته وقتی شما قیمت واقعی را بپردازید، کیفیت هم خوب می شود. این درست نیست که فقط توصیه شود که بروید و کالای ایرانی بخرید. وقتی کیفیت خوب نیست، نه آنجا توصیه نمی شود. باید به مردم توصیه کرد، تا جایی که می شود بروند و کالای ایرانی بخرند. در زمینه عرضه هم باید به مردم هشدار داد که بیشتر بکوشند و عرضه بیشتر و بهتری داشته باشند و کیفیت را بالا ببرند. تا آنچه در ذهن هست تأمین شود و مردم برای خرید کالای ایرانی تشویق شوند بنابراین، صدا و سیما باید به مردم بگوید که کالای ایرانی تولید و عرضه کنید و در این زمینه بیشتر بکوشند.
دکتر عبدالملکی: همواره مقام معظم رهبری (مدظله العالی) درباره ضرورت همکاری و هماهنگی بخش مصرفی اقتصاد (اعم از خانوارها، دولت و مصرف کنندگان واسطه) جهت تحقق اهداف اقتصادی، تأکید کردند. معظم له در جهت پیشرفت تولید ملی نیز معظم له به خودداری از مصرف کالاهایی خارجی که مشابه داخلی آن وجود دارد توصیه نمودند. شاید ایثار مصرف کنندگان در این زمینه، تحمل اندکی کیفیت پایین تر یا اندکی قیمت بالاتر محصولات مشابه داخلی باشد، تا در میان مدت با پیشرفت مناسب تولید داخلی، کیفیت و قیمت مطلوب به دست بیاید. به طور کلی، با توجه به بازار بزرگ داخلی، هم گامی بخش مصرفی در ارتقای تولید، افزایش سرمایه گذاری و کاهش بیکاری نقش بسیار مؤثری خواهد داشت.
جهاد مصرفی این است که با پذیرش اینکه کفش ایرانی بد است و باید دو برابر هزینه کند، کفش ایرانی بخرد. مردی خارجی گفته بود: من این قدر پول ندارم که جنس ارزان بخرم. اگر طرف می خواهد جهاد کند، باید این کار را انجام بدهد. باید چهار تا کفش بخرد که صد هزار تومان در می آید. البته یک وقت فرد ناتوان است و پولی ندارد. خُب یک کار دیگر بکن. این کیفی که می خواهی بخری، مقایسه کن این سه هزار تومان است و آن یکی دو هزار تومان، تو کیف دو هزار تومانی ایرانی را بخر که دو تا می شود چهار هزار تومان. در همین حد می توانی هزار تومان جهاد کنی. هر کس سهم و حدی دارد. منِ استاد دانشگاه می توانم برای یک جفت کفش، در 2 سال پنجاه هزار تومان جهاد کنم و این کار را هم می کنم. اقتضای جهاد این است. الان خیلی ها به این فکر می کنند تا مادامی که تولید بی کیفیت است، ما وظیفه ای نداریم محصول ایرانی بخریم. در جلسه ای دانشجویی بسیاری از بچه ها گفتند که از تولید شروع بشود. تولیدکنندگان کیفیتشان را بهتر کنند. من می گفتم که وظیفه تولیدکننده است که کیفیتش را بالا ببرد. جهاد او این است. جهاد تو هم این است که از جیب بزنی و جنس کم کیفیت را بخری، اما اگر تولیدکننده آمد و جنس کاملاً با کیفیت و رقابتی با جنس خارجی تولید کرد و تو خریدی، تو جهاد نکردی؛ یعنی تو آمدی و کاری منطقی و حساب گرانه کردی. اگر آن امریکایی هم بیاید ایران، کار تو را می کند. اینکه دیگر جهاد نیست. تو مادامی جهاد می کنی که حاضر بشوی جنس کم کیفیت بخری و متقبل خسارت بشوی. البته این کار در بلندمدت مؤثر است، چون اگر تقاضا بالا برود، او روی کیفیت محصولش کار می کند. دولت هم نظارت می کند. حالا بحث این است که واقعاً مردم و تولیدکننده ها و دولت و حتی جامعه دانشگاهی ما نمی دانند که تکلیفشان در این زمینه چیست؟ همه منتظرند رهبری،اول سال در دو _ سه سخنرانی، جزئیات تکلیف همه را مشخص کند.
با وجود تهدیدهای خارجی و داخلی، برون رفت از شرایط رکودی و پیشرفت تولید در کشور، مستلزم شناسایی الگوهای میان بر و کارآمد و بومی _ اسلامی است. در همین راستا، تکمیل الگوی اسلامی _ ایرانی و پیشرفت و نقش اندیشمندان و دانشگاهیان، اهمیت بسیاری دارد. در واقع، ترسیم شرایط و اقتضائات توسعه کارآفرینی، سرمایه گذاری و پیشرفت تولید در کشور، جزئی از الگوی اسلامی _ ایرانی پیشرفت است.
دکتر حسینی نسب: همه باید اهداف چشم انداز درازمدت کشور را بالاتر از هدف شخصی خود بدانند که امر سختی است، ولی باید تا جایی که می شود، با آموزش و فرهنگ سازی و ایجاد روحیه جمعی آن را تقویت کنیم. البته روحیه جمعی در کشور در بسیاری از موارد بالاست، ولی در مسائل اقتصادی، این مقوله ضعیف تر و حساب گری بیشتر است. باید به نوعی به منافع ملی تأکید کرد. این مسائل در کوتاه مدت دست یافتنی نیست و به برنامه بلندمدت نیاز دارد.
هر کس باید به سهم خود، کاری را که به وی واگذار شده است، به بهترین وجه انجام دهد. افراد باید مسئولیت پذیر باشند و نباید این طور فکر کنند که اگر کاری را درست انجام ندهند، ضرر آن به خودشان بر نمی گردد و زیان آن برای دیگران است.
به قول معروف، «برو کار میکن مگو چیست کار/ که سرمایه جاودانی است کار.» انسان سرمایه را می سازد. سرمایه یعنی ماشین آلات، ساختمان ها، تأسیسات، انسان همه اینها را می سازد. ممکن است شما در مراحل کمتر توسعه یافتگی، شکل ابتدایی سرمایه را بسازید. بعد کم کم آن را گسترش می دهید و تکنولوژی را ارتقا می دهید و این تکنولوژی به تکنولوژی پیچیده ای تبدیل می شود. بنابراین، در اینجا نقش انسان فوق العاده مهم است. سرمایه گذاری مهم روی دستگاه های سرمایه ای و تأسیسات ماشین هایی که وجودشان ضروری است. اینها را باید یک صاحب فنی برای ما بسازد. ممکن است پول آن را هم داشته باشیم، اما نتوانیم پالایشگاه بزنیم. در این شرایط باید از متخصص خارجی استفاده کنیم. پس آن توانمندی ها را باید تقویت کنیم. هر کسی به سهم خود باید توانمندی اش را افزایش دهد. هر فردی در حیطه کار خود مسئول است. نباید همه مسئولیت ها را به عهده دولت بگذاریم، بلکه همه باید مسئولیت پذیر باشند.
دکتر طغیانی: تولید ملی دو جنبه دارد: جنبه عرضه و مصرف، تولید کننده و مصرف کننده. شما بروید پوشک خوب ایرانی تولید کنید و شما هم که می خرید، کالای ایرانی بخر. پوشک، کالای استراتژیکی نیست که آلمانی باشد. دو درجه پایین تر را بخر. نگاه مردم مهم است. باید یک جریان فرهنگ سازی در جهت تولید و مصرف انجام شود. وظیفه مردم این است که تولید ملی را ترجیح بدهند.
منبع:کتاب تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی بررسی مفهومی و راهکارهای رسانه ای
