افزایش اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری نیز یکی از آثار حمایت از کالای ایرانی است . بیکاری یکی از معضلات امروز کشور است. مصرف کالای خارجی که مشابه ایرانی دارد, به معنای بیکاری کارگران داخلی و اشتغال کارگران خارجی است ؛ در صورتی که بسیاری از تولیدات داخلی از نظر سطح کیفی تفاوتی با کالای وارداتی ندارد.

بنابراین مردم با مصرف کالای ایرانی می توانند سهم بسیاری در بیکار نشدن نیروی کار داخلی داشته باشند و نقش آنها در کنار دولت بسیار چشمگیر است.

خرید کالای ایرانی موجب جلوگیری از خروج ارز نیز می شود . یکی از معضلات کشور, نیاز به دلار و ارزهای خارجی است. بخش عمده ای از این نیاز ناشی از واردات کالاهای مصرفی است که موجب مصرف منابع ارزش کشور می شود. مصرف کالای ایرانی موجب کاهش نیاز به دلار و ارزهای خارجی می شود و نقش بسیاری در کنترل شوک های ارزی و افزایش ناگهانی قیمت آن دارد.

منبع: ماهنامه قدر شماره122

چند صد سال پیش , زمانی که هنوز هندوستان متسعمرۀ استعمارگر پیر نشده بود,کالاهای ساخت هند تمام بازارهای جهان را تسخیر کرده بود. بازرگانان آن روز جهان تلاش می کردند به هر نحوی خود را به هندوستان برسانند و انواع کالاهای هندی , از منسوجات و انواع پارچه گرفته تا ادویه جات و انواع پارچه گرفته تا ادویه جات و اجناس فلزی و مواد دارویی بخرند و به سر زمین های خود ببرند.

استعمارگران تازه کار پرتغالی و هلندی  و بعدتر انگلیسی و فرانسوی , هر یک به نحوی در پی دستیابی به امتیازات تجارت با هندوستان بودند وکمپانی هند  شرقی بریتانیا و فرانسه و هلند برای این منظور شکل گرفتند.در آمد های دولت مسلمان هندوستان آن قدر زیاد بود که کل عوارضی که اروپایی ها برای تجارت از بندر سورت می پرداختند , حتی به یک  صدم آن هم نمی رسید. آن زمان,کالای ساخت انگلستان کیفیت بسیار پایینی داشت, به نحوری که حتی خود مردم جزیره نیز به مصرف آنها تمایل نداشتند!عمدۀ اعتراض تولید کنندگان انگلیسی به کمپانی هند شرقی این بود که این کمپانی کالاهای با کیفیت هندوستان را وارد می کند و اجازه نمی دهد تولید کنندگان داخلی به تولید خود ادامه دهند. تحت این فشارها , دولت انگلستان به پیشنهاد «توماس مان» قانونی راتصویب کرد که بر اساس آن , واردات کالاهایی که در داخل انگلستان تولید می شدند ممنوع می شد, موانع صادراتی برای کالاهای تولید داخل کاهش می یافت, زمین های غربی برای تولید بیشتر و کاهش واردات زیر کشت می رفت , کشتی رانی فقط از طریق کشتی های انگلیسی صورت می گرفت و از همه جالبتر اینکه ذائقه انگلیسی ها باید به سمت مصرف کالاهای انگلیسی تغییر می کرد.

با تضعیف و اضمحلال حکومت هندوستان به تدریج و طی حدود صد سال, کشوری که برترین قدرت  اقتصادی جهان بود و با کیفیت ترین کالاهای آن روز را تولید می کرد, به مستعمره ای تبدیل شد که هیچ استقلال سیاسی و اقتصادی نداشت و همۀ امور آن تحت سلطۀ بیگانگان قرار گرفت.کشورهای اروپایی و به ویژه انگلستان و فرانسه توانسته بودند با تقویت تولید داخلی خود نبض اقتصاد جهان را به دست بگیرند.

 منبع : ماهنامه قدر شماره121

در همین دوران ,آمریکایی هایی که توانسته بودند استقلال خود را از دولت انگلستان به دست آورند, حدود صد سال درهای اقتصادی خود را به روی همۀ جهان بستند و با حمایت از تولید داخلی خود , به چنان قدرت اقتصادی دست یافتند که در بیشتر قرن بیستم , یکه تاز عالم اقتصادی شدند وحتی اروپایی هایی که با حربۀ استعمار توانسته بودند رقبای شرقی خود را از میدان به در کنند , از آمریکا به لحاظ اقتصادی عقب ماندند.

آلمان و ژاپن پس از جنگ جهانی دوم نیز استراتژی مشابهی را در پیش گرفتند و توانستند  با همان روحیۀ سخت کوشی زمان جنگ , وارد عرصه تولید شوند و اقتصاد ویران خود را به قدرتی  جهانی و در بعضی موارد پیشروتر از آمریکایی ها تبدیل کنند.

منبع:ماهنامه فرهنگی و مجله قدر شماره121

با همۀ این تجربه های تاریخی , مسیری که در کشور ما طی شد,به ویژه پس از دوران دفاع مقدس , مسیر دیگری بود. اوضاع اقتصادی و اجتماعی ما پس از جنگ ظرفیت آن را داشت که ما با همان روحیۀ جهادی و فرهنگ قناعت زمان جنگ به سمت تقویت و حمایت  از تولید داخلی برویم و به یک قدرت اتقصادی منحصر به فرد , نه تنها در منطقۀ خود, بلکه در تمام دنیا مبدل شویم, اما در پیش گرفتن سیاست ها و توصیه های لیبرالی که عمدتا از باز کردن درهای اقتصادی و ارتباط با اقتصاد جهانی و لزوم تعامل با دیگر کشورهای دم می زد,عملا اقتصاد کشور را که فاقد زیر ساخت های تولیدی لازم بود, با اقتصادی مصرف زده و متکی به در آمدهای نفتی تبدیل کرد.

کالاهای ساخت ایران که به حمایت های دولتی و مردمی نیاز داشت, در رقابتی نابرابر با کالاهای خارجی قرار گرفت و کارخانه ها و کارگاه های تولیدی که در دهۀ شصت رو به رونق می رفتند, یکی پس از دیگری ورشکسته و تعطیل شدند. هر چه پیش آمدیم  این وضعیت بدتر شد. خروجی هم معلوم است که چیست ؛ افزایش بیکاری و اتکاری بیشتر به در آمدهای نفتی ! از یک طرف , بیکاری فزاینده به مشکلات معیشتی دامن می زند و از طرف دیگر , اقتصاد وابسته به درآمدهای نفتی , با کوچکترین نوسانات و افت خیزها در بازارهای نفت , همچون موج های دریا بالا و پایین می رود.

فرمان دست شماست

حمایت از کالای ایرانی فقط یک شعار سال نیست ؛یک دستور سیاسی یا اداری بی مبنا و غیر واقعی هم نیست .حمایت از کالای ایرانی , چه در زمینۀ سیاستگذاری و ریل گذاری برای تقویت کمیت و کیفیت تولید داخلی که وظیفه دولت است و چه  در زمینۀ ترویج و مصرف آن که وظیفۀ مردم است تنها مسیری است که برای پیشرفت اقتصادی و حل ریشه ای معضلات معیشتی در پیش روی ما قرار گرفته است . همه ما مسئولیم و باید تلاش کنیم کالای ایرانی به هر نحوی تقویت شود. خودمان باید تولید کنیم و خودمان مصرف کنیم تا اقتصاد مقاوم و پایدار بسازیم.

منبع:ماهنامه فرهنگی و مجله قدر شماره121