اصل سوم قانون اساسی در برطرف ساختن هرنوع محرومیت در زمینه های تغذیه و مسکن و کار و بهداشت دولت را موظف به بکارگیری همه امکانات خود می نماید از جمله خودکفائی در علوم و فنون ، صنعت ، كشاورزی و امور نظامی.
و در اصل 43 برای تامین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه کن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد ، با حفظ آزادگی او بعنوان ضوابط حاکم بر اقتصاد ایران در بندهای 8 و 9 می گوید :
بند 8: جلوگیری از سلطه اقتصادی بیگانه بر سلطه کشور
بند9: تاکید بر افزایش تولیدات کشاورزی ، دامی و صنعتی که نیازهای عمومی را تامین کند و کشور را به مرحله خودکفائی برساند و از وابستگی برهاند .
1.هنگام خرید از فروشنده سوال کنیم که این کالا تولید داخل است یا خارج و روی تمام خریدهای خود این حساسیت را داشته باشیم. از خرده ریز تا اجناس منزل و …
2.به برچسبها و علایم استاندارد و نوشته ساخت ایران روی اجناس دقت کنیم.
3.سعی کنیم در صحبتهای خود با دیگران کالای ایرانی را حمایت کنیم و از مسخره کردن و مقایسه منفی یک کالای ایرانی با یک کالای خارجی خودداری کنیم.
4.در مقایسه با دو کالای مشابه داخلی و خارجی ، حتما جنس ایرانی با کیفیت را انتخاب کنیم حتی اگر قیمت آن بیشتر باشد.این نکته را فراموش نکنیم که مبلغ اضافه ای که پرداخت می کنیم به یک هموطن پرداخت شده و به اصطلاح عامیانه “از این جیب به آن جیب” می باشد.
5.در صورت پایین بودن کیفیت جنس ایرانی موارد را با دلیل به فروشنده و یا تولید کننده منعکس و تقاضای جنس با کیفیت ایرانی داشته باشیم.
با عمل به موارد فوق آیینه ای تمام نما از “حمایت از کالای ایرانی” برای فرزندانمان باشیم و این فرهنگ را در کشور نهادینه کرده و آینده فرزندانمان را تضمین کنیم.
آموزش و آگاهی بخشی نسبت به چرایی و چگونگی حمایت از کالای ایرانی و معرفی کالاهای با کیفیت ایرانی
در قالب های حضوری و غیر حضوری( توسط روحانیون، مربیان و هادیان) نوشتاری ، دیداری – شنیداری در سایت ها و شبکه شباب و پاسدار و کانال های شبکه های اجتماعی
• فضاسازی و تبلیغات محیطی بوسیله تصاویر و عکس نوشته های مناسب
• تهیه فیلم و نماهنگ کوتاه در باره چرایی و چگونگی حمایت از کالای ایرانی
• برگزاری مسابقات کتابخوانی و هنری و ….
